Czym jest miód Manuka?
Które miody można nazywać mianem „Miodów Manuka”? Do określenia tego w roku 2013 powołano w Nowej Zelandii grupę, wspieraną przez rząd, której zadaniem było określenie kryteriów dla produktów pszczelich. Wynikiem pracy owej grupy było opracowanie z lipca 2014 roku, według którego są to produkty:
- jednorodne, czyli pochodzące jedynie z krzewów Manuka
- wytworzone na terenie Nowej Zelandii
- wytworzone w okresie pokrywającym się z okresem kwitnienia krzewów Manuka
- charaktertyzujące się smakiem określanym jako „mineralny” - lekko gorzki
- posiadające silnie aromatyczny zapach z wyczuwalnymi nutami wilgotnej ziemi i wrzosu
- posiadające składniki aktywne takie jak methylglyoxal (MGO)
Pochodzenie miodu Manuka
Nim przejdziemy do opisywania właściwości miodu, należy wspomnieć o jego pochodzeniu. W przeciwieństwie do miodów europejskich miód Manuka charakteryzuje rdzenne pochodzenie. Często nazywany jest „miodem z Nowej Zelandii”, ale tak naprawdę należałoby nazwać go produktem regionalnym z Nowej Zelandii. Pochodzi bowiem z nielicznych regionów, uważanych za najczystsze, gdzie rosną krzewy herbaciane Manuka. Teoretycznie występują one na terenie całej Nowej Zelandii, jednak najliczniej na wybrzeżu Północnej i Południowej wyspy.
Krzew Manuka
Krzew Manuka jest to krzew z rodziny mirtowatych. Pochodzi z terenów Nowej Zelandii oraz południowo wschodniej części Australii. Potocznie nazywany jest „drzewem herbacianym”, a to z powodu osiąganych rozmiarów. Roślina ta upodobała sobie tereny bardzo suche, często niedostępne dla innych roślin. Dzięki temu w Nowej Zelandii istnieją regiony zdominowane przez krzewy Manuka. Ma to ogromne znaczenie dla pozyskiwanego miodu. Jego jednorodność jest podstawą jego wspaniałych właściwości.
Jednym z podstawowych elementów badanych w trakcie certyfikacji miodu Manuka jest leptosperyna, czyli składnik występujący jedynie w nektarze z krzewów Manuka. Po jego stężeniu możemy ocenić jaka część miodu faktycznie pochodzi z krzewów Manuka.
Krzewy Manuka są wiecznie zielone, przeciętnie mierzą około 3-4 metrów. W niektórych wypadkach potrafią jednak osiągnąć rozmiar nawet do 15 metrów. Stąd też nazwa „drzewo herbaciane”. Okres ich kwitnienia to zaledwie 5-6 tygodni w roku. Mimo iż jest to niewielki przedział czasu to drzewa te są bardzo wydajne. Można w tym okresie zebrać duże ilości nektaru, w porównaniu do innych roślin. W zależności od regionu Nowej Zelandii okres kwitnienia krzewów Manuka może być różny.
Który miód Manuka wybrać?
Nie chcemy nikomu wskazywać konkretnego miodu na konkretną dolegliwość. Należy zachować zdrowy rozsądek. Wiemy, że im wyższe stężenie MGO tym skuteczność miodu większa.
Miody z grupy o wysokim stężeniu MG czyli MGO 550+ oraz MGO 400+, będą doskonałym wyborem na:
- Leczenie chorób przewodu pokarmowy: wrzody żołądka, nadkwasota, zaburzenia trawienia, zespół jelita wrażliwego
- Przewlekłe infekcje
- Trudno gojące się rany
- Angina, grypa, choroby sezonowe
- Problemy skórne
- Gronkowiec
- Helicobacter pylori
- Paciorkowiec
- Ecoli
- Pałeczki jelitowe
- Pałeczki okrężnicy
- Półpasiec
- Bakteryjne zapalenie zatok
- Egzema
- Wzmocnienie odporności
- Leczenie przeziębienia
- Problemy z trądzikiem, pryszczami
- Zapalenie dziąseł
- Infekcje gardła
- Problemy grzybiczne
Miody o niższym stężeniu methylglyoxalu czyli MGO 250+ oraz MGO 100+ idealnie będą nadawały się na:
- Poprawa odporności
- Utrzymanie dobrego stanu zdrowia
- Leczenie lekkich dolegliwości żołądkowych: zgaga, refluks żołądka, niestrawność czy bóle brzucha